لایروبی رودخانه تاجیار سراب توسط واحد عمران شهرداری سراب امروز انجام شد و در روزهای آینده نیز ادامه خواهد داشت.
لایروبی رودخانه‌ها یکی از مجموعه اقدامات مورد نیاز برای حفاظت، ساماندهی رودخانه‌ها و کنترل سیلاب است که صرفاً برای رفع انسدادهای ایجاد شده در مسیر تخلیه رودخانه‌ها به پایانه خود که می‌تواند دریا یا تالاب باشد کاربرد دارد.
لایروبی رودخانه ها علاوه بر کنترل سیل با هدف حفاظت رودخانه‌ها در مقابل تعرض به حریم و بستر آنها، کاهش خسارات احتمالی سیلاب، بهبود وضع زندگی ساکنان حاشیه رودخانه‌ها و هدایت پتانسیل‌های موجود در منطقه به سوی توسعه پایدار صورت می گیرد.
ایجاد آمادگی و انجام اقدامات فنی و پیشگیرانه برای مقابله با سیلاب‌های احتمالی مبتنی بر تجربیات سیلاب‌های اخیر بسیار حائز اهمیت و ضروری است.
https://mapio.net/pic/p-60307282/
آجی‌چای یا شورسو یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین رودخانه‌های جاری در استان آذربایجان شرقی می‌باشد. مساحت حوزۀ آبریز این رودخانه، ۹٬۲۰۰ کیلومتر مربع و حداکثر دبی آن ۴۰٫۶ متر مکعب در ثانیه است. طول این رودخانه ۲۶۵ کیلومتر است و در مناطق مرکزی استان آذربایجان‌شرقی در جریان می‌باشد. آجی چای از به‌هم پیوستن رودخانه‌های بیوک‌چای، تاجیار، پسلار، رازلیق و وانق‌چای در نزدیکی شهرستان سراب تشکیل می‌شود. این رودخانه که بیشتر جهت شرقی-غربی دارد، از سمت شمال به کوه‌های سبلان، قوشه‌داغ و ارسباران و از سمت جنوب به کوه‌های سهند و بزقوش محدود شده‌است.[۲] این رود پس از گذر از شمال شهر تبریز (درۀ شمال کوه عینالی) و جلگۀ تبریز از شمال‌شرقی جزیرۀ شاهی به سمت دریاچۀ ارومیه سرازیر می‌شود. از شاخه‌های اصلی آجی چای می‌توان به رودخانه‌های آب‌شهد، چکی‌چای شهر مهربان، زرنق رود(چایلیخ) شهر زرنق، اوجان‌چای، زینجناب، سعیدآباد و مهران‌رود اشاره کرد.
آجی‌چای از دامنه‌های سبلان سرچشمه گرفته و پس از طی حدود ۲۲۰ کیلومتر و عبور از درۀ ونیار در شمال شهر تبریز و پس از پیوستن آب‌های سرچشمه گرفته از کوه سهند، به دشت وسیع تبریز وارد می‌شود. آجی چای پس از مشروب کردن دشت تبریز به دریاچۀ ارومیه می‌ریزد.[۳]
فرتور مندرج در این برگه به پل ونیار اختصاص دارد که از دیرباز (دوران صفوی) در شمال شرق شهر تبریز (جادۀ قدیم اهر – تبریز) روی پهنۀ تلخه‌رود بناشده بود که ناگهان به دلیل ساخت نافرجام پل مدنی، این پل تاریخی که دارای سه‌طاق و دیواره‌های بلند متشکل از سنگ و گچ بود در بهار سال ۱۳۹۲ و به صورت شبانه و پنهانی کوبیده و زدوده و روبیده شد.[۴]
